Spotten met de macht tijdens De Karavaan
‘L’, the woman who challenged God in de Oosterkerk in
Hoorn. Choreografie en dans: Diane Elshout
Recensie: Mirjam van der Linden voor De Volkskrant op 17
juli 2007 in Hoorn
Choreograaf Diane Elshout danst een solo die eveneens puur
door de locatie meerwaarde krijgt. Want wat is een betere
plek voor de mythe van Lilith, de eigengereide eerste vrouw
van Adam die hij bij God inruilde voor de gedweeë Eva, dan
een kerk? De Oosterkerk in dit geval, oorspronkelijk een
rooms katholiek huis voor vissers en schippers. In het
eerste deel van ‘L’, or ‘the woman who challenged God’
volgen we onder het imposante orgel het
huisvrouwen-cam-ping-leven van Lilith. Dansend, zingend en
poetsend groeit haar onvrede tussen waslijn, ontbijttafel
en sekspartner Adam, een plastic pop. Het is allemaal nep
en te weinig, en dus vertrekt ze. In het tweede deel zitten
we ver van het orgel vandaan en heeft Elshout haar
stippenshort ingeruild voor een zwart pak. Op eigentijdse,
elektronische muziek toont zij hoe anders haar leven, en
dat van de vrouw in het algemeen, had kunnen verlopen als
God de kwestie tussen haar en Adam ‘iets geraffineerder’
had opgelost. Zij weet dat de vraag ‘wat als’ een farce is,
maar toch gaat zij de discussie aan. Met krachtige,
energieke bewegingen pareert zij het alwetend oog, dat in
de vorm van een witte bol met daarin een stralend licht
boven de dansvloer slingert en de ruimte zodoende
‘dicteert’. Vrijheid en eigenheid tegenover beknotting en
‘de norm’: het zijn grote kwesties die serieus, maar
godzijdank niet drammerig voorbijkomen. Een mooi concept in
een veelzijdige performance.
Recensie:
Moon Saris voor 8-Weekly, gezien op 7 juli 2007 in
Amsterdam
Met ‘L’
maakt Diane Elshout haar eerste solo sinds ze haar actieve
danscarrière startte in het duo Elshout/Händeler. Ze kan
het toch niet laten er een paar duetten in te stoppen. Als
de mythologische figuur Lilith gaat ze de dans, of
eigenlijk het gevecht, aan met achtereenvolgens opblaaspop
Adam en bal God.
De parallel met het thema van de voorstelling is
gemakkelijk gemaakt. Al is Lilith de moeder aller
feministes, ze moest het toch met de mannen om haar heen
stellen. Voor wie het verhaal niet kent: Lilith was de
eerste vrouw van Adam, ging bij hem weg omdat ze zich niet
aan hem wilde onderwerpen en werd door God verbannen uit
het paradijs. Het eerste deel van dit verhaal speelt zich
af op een akelig aardse camping, compleet met
picknicktafel, tentje en opblaasbadje. Nadat Lilith in
vloeiende, dansante bewegingen alle elementen heeft
geschapen, kan het leven met Adam van start. En begint dat
best romantisch en mooi, al gauw keert het tij en hangt
Adam de macho uit. Dat pikt de sterke Lilith niet, maakt ze
duidelijk in een live gezongen levenslied. Is haar bestaan
met Adam tamelijk alledaags, pas na haar vertrek uit het
paradijs krijgt haar geestelijk leven diepgang. De sfeer
van de voorstelling verandert op slag. Een vrij- wel lege
ruimte met alleen een mensmobiel, een witte bol en een paar
kommen vervangt de overvolle kampeerplaats. Een warme,
gekleurde gloed komt in de plaats van hard, koud licht. Een
verademing, want het eerste deel komt ondanks de grappige
symboliek en de heldere inhoud erg on-Elshouts plat over.
In het spirituele deel twee komt de uitstralingsrijke,
rijpe danseres Elshout veel beter tot haar recht. Als de
wijze Lilith schetst ze in helder gesproken Engels en met
haast rituele bewegingen hoe de wereld eruit had gezien als
de mens meteen het beste van zijn eerste kans had gemaakt.
Of eigenlijk: als de mannen niet hadden samengespannen om
de vrouw voor eeuwig te onderdrukken. Pijnlijk prachtig. En
uiterst relevant in deze tijd waarin de zwaarbevochten
verbeteringen in de man-vrouwverhouding onder druk komen
staan door heroplevend conservatisme.
foto: René den Engelsman